(موسیقی باران)

به تماشای قدت آینه ها کوتاهند
ماه‌ها پشت نگاه تو شبیه ماهند

هرچه نی روی تن دشت عطش میخواند
همه محزونِ دم گرم تو یعنی آهند

بس‌که در کوچه سرودیم خداحافظ را
سنگ ها از سفر ما دو نفر آگاهند

هرچه پیچید به اندام تو آخر نگرفت
بادها بیشتر از دیده ی من گمراهند

ابر را مات کن از صفحه ی شطرنجی روز
ذره های دل خورشید تو را می‌خواهند

روی اندام تو موسیقی باران لغزید
ابرها تشنه ی یک ضربه به این درگاهند

مثل ققنوس در آتشکده ی قاف بسوز
که همه آینه پوشند ولی ، روباهند

"زنده یاد غلامرضا شکوهی"