(مپیچ)

به دور حلقه‌ی گیسوی همچو مار مپیچ!
نصیحتی کنمت، در خلنگزار مپیچ!

گلی چنین که تویی مخملینه پیراهن
به ساق‌های بلورین، حجاب خار مپیچ!

چو ماه، دل به شب و رمز و رازهاش بده
به سمت صبح گریبان چاک دار مپیچ!

کمان کشیدن ابرو فراز چشم چه گفت؟:
به پای مسجدی مست می‌گسار مپیچ!

مباش پرده‌در و پاسبان حرمت باش!
به زخمِ خنده‌ی خونین‌دل انار مپیچ!

کجاوه محمل لیلای سیم‌ساق من است
به جاده های جنون خیز بی‌گُدار مپیچ!

شبیه رحل تن آغوشی مقدس باش!
درین قنوت به جز سمت ذکر یار مپیچ!

به دل سپردن پنهانی‌ات ادامه بده
به کوی عربده این‌قدر آشکار مپیچ!

بلور نازک قلب سخنوران مشکن!
به پای خالق این شعر ماندگار مپیچ!

"علیرضا اطلاقی"