می‌زند مرغِ دلم پر، در هوای عسکری
میلاد امام حسن عسکری (ع) مبارک باد.
(سامرای عسکری)
می‌زند مرغِ دلم پر، در هوای عسکری
کاش می‌شد قسمتِ من، سامرای عسکری
بارها رفتم عراق، اما نصیبِ من نشد
تا به‌جان بوسم ضریح باصفای عسکری
ای صبا چون بگذری در سامرایش، جای من
بوسه باران کن همه صحن و سرای عسکری
آن امامی که به شأنش، ابنِ مالک گفته است
کس نداند قدرِ او را، جز خدای عسکری
دوست و دشمن به شأنِ او زبان بگشوده‌اند
نیست مانندش به خلقت جز نیای عسکری
علم و حلم و زهد و تقوای علی را می‌توان
دید در گفتارِ ارزشمند و، رای عسکری
شافی و مرضی و صامت، هادی و ابن الُرضا
هست القابِ شریف و دل‌ربایِ عسکری
بود در سیمای او، نور محمّد (ص) آشکار
حُسنِ یوسف داشت، روی دِلگشای عسکری
او حَسن خُلق و حَسن خوی و حَسن اندیشه بود
این همه حُسن است، گویایِ ولای عسکری
لاجرم عمرش چو عمرگل بسی کوتاه بود
توتیای چشمِ (سالک) خاک پای عسکری...
محمدحسین نجاریان (سالک)
1393/11/4 ـ یزد
به نـام خــــداونـد شعـــر و ادب