(ناکس)

بلندی یافت کوه از پای در دامن کشیدن‌ها

به سنگ آمد سر سیلاب، از بی‌جا دویدن‌ها

من از بی‌قدری خار سر دیوار دانستم...

که ناکس، کس نمی‌گردد ازین بالا گُزیدن‌ها

«افسر کرمانی»