بیوگرافی و اشعار میر اشکی قمی

(بیوگرافی)

میر اشکی قمی _ از شعرای قرن دهم هجری قمری و برادر میرحضوری قمی است هر چند میرحضوری این رابطه را انکار می‌کرده است. از تاریخ تولد و میزان عمر او اطلاعی در دست نیست.

اشکی قمی برای دیدار غزالی مشهدی که آوازه ی او همه جا را فرا گرفته بوده راهی دیار هند می‌شود ولی بی آنکه به دیدار او نایل شود در هند به علت بیماری در بستر مرگ می‌افتد و چهار دیوان شعر خود را به میرجدایی مصوّر ترمذی می‌سپارد تا به ترتیب آن‌ها بپردازد ولی پس از مرگش میرجدایی در امانت خیانت کرده، و اشعار ناب او را به نام خود کرده و مابقی را به دست آب می‌سپارد، و ظریفی ساوجی قطعه‌ی زیر را خطاب به میرجدایی سروده است. :

اشکی نامراد را ، کشتی!
به تو واماند چار دیوانش

عقل حیران خون خفته‌ی اوست
شعر وامانده‌ی تو گفته‌ی اوست.

اشکی در شعر از شیوه‌ی آصفی پیروی می‌کرد و به سرودن مضامین غریب و خیال‌پردازی در شعر تمایل فراوان داشت. و گویا در سبک وقوع طبع آزمایی می‌کرده است.

از میان آثار اشکی تنها نسخه‌ای از دیوان او باقی است که در کتابخانه‌ی موزه‌ی بریتانیا شماره (۴۶۱۶) نگهداری می‌شود و براساس حروف الفبا ترتیب یافته است ریو (۴۶۱۶) و به گفته‌ی صفا شامل 9 هزار بیت، غزل چندین رباعی، قطعه و مفردات است.‌

‌

سال وفات وی را حدود 1002 هجری قمری گفته‌اند.

روحش شاد و یادش گرامی باد.
─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─

اشک من اشکی نمی‌دانم رقیب من شده
تا نظر کردم به روی او به روی من دوید

*****
بس‌که تن بگداخت بی او زآتش سودا مرا
گر نهی زنجیر بر گردن، فتد بر پا مرا

*****
بسی سنگ از غمت بر سر منِ دلتنگ خواهم زد
اگر دستم رَوَد از کار، سر بر سنگ خواهم زد

*****
مستانه کشتگان تو هر سو فتاده‌اند
تیغ تو را مگر که به می آب داده.اند؟!

"میر اشکی قمی"