(بیوگرافی)
بانو پروین اسحاقی ـ به سال 1337 خورشیدی در اصفهان چشم به عالم هستی گشود. وی دارای مدرک کارشناس تربیت بدنی و یکی از چهرههای درخشان کشوری در زمینهی ورزش شمشیربازی بانوان است که به مدت 20 سال کارمند اداره کل تربیت بدنی استان اصفهان بوده و تنها مربی ایرانی است که مدال پهلوانی را از سردار شهید قاسم سلیمانی دریافت کرده است.
بانو اسحاقی از سال 1392 سرودن شعر را در انجمن ادبی صائب اصفهان که مسؤولیت آن را جناب سخا به عهده داشته و دارند آغاز کرد و کم کم با دیگر انجمنهای شعر در سطح استان و کشور نیز آشنا شد. و از تجربیات آقای فرهادی بابادی نیز بسیار آموخت و از راهنماییهای وی در سرودن غزل به زبان امروزی و همچنین شعر سپید بهرهمند شد.
اسحاقی در انواع قالبها اعم از غزل، قصیده، دوبیتی، رباعی، چارپاره، سپید، نیمایی ، ترانه، اجتماعی، آیینی و بحر طویل آثار ارزندهای را خلق کرده است.
آثار :
۱ـ «خوشەی اشک پروین»
۲ـ «از ستارە تا ستارە آسمان پروینی است»
۳ـ «خطهای لجباز»
─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─
(صبح فروردینی)
زخمه بر دل میزنی ، آواز غم آغاز شد
نغمه نغمه خواهشام در پرده ای از راز شد
با سرانگشتت که بر تار خیالم میزنی
ناله هایی از جدایی با دلم همساز شد
یک غزل در ارتفاع خاطرم پرورده شد
تا خیالم همنفس با خواجه ی شیراز شد
آنچنان آشفته حالم از جدایی ها که باز
نغمه ی ماهور دل در پرده ی شهناز شد
رفته ای از قاب رؤیای تماشایم ولی
عکس تو در خاطرم هر لحظه چشم انداز شد
باز هم در جستجوی قاف خوشبختیِ عشق
روح سیمرغ ضمیرم ، باز در پرواز شد
صبح فروردینی از گل در نگاه من شکفت
لحظه ای که چشم هایم بر خیالت باز شد .
"بانو پروین اسحاقی"
به نـام خــــداونـد شعـــر و ادب